"วิดีโอเวิร์กชอปสำหรับผู้อยู่อาศัยใหม่ คนรุ่นที่สองและแรงงานข้ามชาติ" จัดโดยศูนย์วัฒนธรรมผู้อยู่อาศัยใหม่ของเมืองเถาหยวนเริ่มต้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 พฤษภาคม (วันเสาร์)
ในคาบเรียนแรก คนงานภาพยนตร์ชาวไต้หวัน - ฟิลิปปินส์ Zou Longna ได้รับเชิญให้ช่วยนักเรียนบันทึกเรื่องราวของตนเองในภาพยนตร์ Zou Longna เป็นผู้กำกับหน้าใหม่ชาวไต้หวันที่ได้รับการยอมรับจาก Cannes, Golden Horse และรางวัลอื่น ๆ พ่อของ Zou Longna มาจากไต้หวันและแม่ของเธอมาจากฟิลิปปินส์ เมื่อเติบโตมาในครอบครัวข้ามวัฒนธรรมเธอเคยรู้สึกสับสน
Zou Longna เปลี่ยนประสบการณ์เหล่านี้ให้เป็นภาพจริง โดยใช้เทคนิคการวาดภาพที่ละเอียดอ่อนเพื่อพูดเพื่อตัวเธอเองและคนอื่น ๆ
"รูปภาพเป็นเครื่องมือในการบอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง"
ในตอนต้นของการบรรยายมีการเล่นสารคดีสั้น ๆ ของ Zou Longna 2 เรื่อง ได้แก่ 《青梅的手》และ虎父的妞妞未而立》(The Horrible Thirty : Me, My Father and Richard the Tiger)
Zou Longna ใช้สารคดีสั้นสองเรื่องเพื่อแบ่งปันวิธีการบอกเล่าเรื่องราวของผู้อื่นหรือตัวเธอเองผ่านภาพ เธอกล่าวว่าธีมของสารคดีอาจเป็นเรื่องราวหรือการแสดงออกทางอารมณ์ Zou Longna อธิบายว่า "The Hand of Green Plum" บันทึกเรื่องราวของ 《青梅的手》หนังสั้นอธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงของคู่สมรสชาวต่างชาติในไต้หวัน ในภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้เนื่องจากโอเมะเป็นชาวต่างชาติ เธอจึงต้องเผชิญกับปัญหาที่ทำอะไรไม่ถูกมากมายเมื่อหางาน แต่เพื่อเห็นแก่ครอบครัวของเธอโอเมะจึงเลือกที่จะเผชิญกับชีวิตและมองโลกในแง่บวก
และ (The Horrible Thirty : Me, My Father and Richard the Tiger) เป็นเรื่องราวของ Zou Longna เอง
Zou Longna ใช้การผสมผสานอย่างสร้างสรรค์ของภาพยนตร์เก่า ๆ และเสียงสนทนากับพ่อแม่ของเธอเพื่อบันทึกความรู้สึกที่มีต่อพ่อของเธออย่างแท้จริง ในความเป็นจริงมีหลายคนเช่น Qingmei ที่ทำงานอย่างเงียบ ๆ ในสังคมโดยไม่พูดอะไรสักคำ
วิดีโอเวิร์กชอปช่วยให้ผู้อยู่อาศัยใหม่เข้าใจสื่อของวิดีโอ เช่นผู้กำกับ Zou Longna ใช้วิดีโอเพื่อบันทึกเรื่องราวภายในของพวกเขา “เรื่องราวของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน” Zou Longna ยังให้โอกาสนักเรียนในการแบ่งปัน โดยให้ผู้เข้าร่วมนั่งเป็นวงกลมและผลัดกันแบ่งปันแนวคิดในการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้
นักเรียนหลายคนกล่าวถึงความรู้สึกอยากกลับบ้าน มีแม่ท่านหนึ่งเล่าว่าเธอกำลังวางแผนที่จะบินกลับไปที่บรูไน โดยไม่คาดคิดว่าจะเกิดโรคระบาดอย่างกะทันหันทำให้เธอและครอบครัวต้องแยกจากกัน อารมณ์ของการรอการสิ้นสุดของการแพร่ระบาดทำให้ความคิดที่อยากจะกลับบ้านมากขึ้น คุณแม่ท่านนี้หวังที่จะถ่ายภาพชีวิตของเธอในไต้หวันและส่งให้ญาติที่อยู่ห่างไกลได้ดู
คุณแม่อีกท่านกล่าวว่า ฉันต้องการใช้ภาพเพื่อบันทึกการเติบโตของเด็กๆ แม่คนนี้มาจากเวียดนามเนื่องจากต้องทำงานเธอมักจะต้องกลับไปเวียดนามบ่อยๆ วันหนึ่งเมื่อเธอกลับมาบ้านเธอพบว่าลูกชายของเธอไม่อยากนอนกับเธอ เธอตระหนักดีว่าเด็กเติบโตขึ้นเพียงครั้งเดียวและหวังที่จะถ่ายภาพกระบวนการเติบโตของลูกเอาไว้
นอกจากนี้ยังมีนักเรียนที่คิดว่าพวกเขาไม่มีเรื่องราวที่จะถ่ายทำและพวกเขาก็เขินอายเล็กน้อยในขณะที่เล่าเรื่อง แต่เมื่อค่อยๆพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของตัวเอง ก็ได้แบ่งปันเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองออกมา Zou Longna ยังกล่าวอีกว่าเรื่องราวของทุกคนไม่เหมือนใครและสิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับคนที่แตกต่างกันมันจะกลายเป็นเรื่องราวที่แตกต่างกัน ดังนั้นแม้แต่เศษเสี้ยวของชีวิตก็สามารถเป็นเรื่องราวที่มีความหมายได้
นักเรียนหลายคนกล่าวว่าพวกเขามีความรู้สึกลึกซึ้งเกี่ยวกับ 《青梅的手》 หลายคนพูดคุยเกี่ยวกับการทำอะไรไม่ถูกที่คู่สมรสชาวต่างชาติในไต้หวันพบเจอ แม่ท่านหนึ่งเล่าว่าเธอทำงานเกี่ยวกับความงาม และมักจะโดนลูกค้าดูถูกเมื่อเธอพูดภาษาฮกเกี้ยน เธอพบว่าแขกชอบช่างเสริมสวยที่สามารถสนทนาได้ เธอจึงพยายามเรียนรู้ภาษาจีนโดยการฟังเพลงไต้หวัน
Zou Longna ยังสนับสนุนให้นักเรียนสร้างภาพยนตร์สารคดีโดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์หรือทีมที่ยอดเยี่ยม ในชีวิตประจำวันคุณยังสามารถหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาบันทึกเรื่องราวของตัวเองได้ด้วย และ Zou Longna ยังเชื่อว่ามีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถมาเข้าเรียนได้ แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าคนเหล่านั้นไม่มีเรื่องราวของพวกเขา
สุดท้าย Zhang Yuting รองประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ New Residents United Service Center ในเถาหยวนกล่าว “ หลักสูตรนี้ส่งเสริมให้ผู้อยู่อาศัยใหม่บอกเล่าเรื่องราวของพวกเขาผ่านภาพ มีความยากลำบากมากมายในการใช้ชีวิตอยู่ห่างจากบ้าน ฉันหวังว่าหลักสูตรนี้จะเป็นเวทีให้ทุกคนได้มารวมตัวกันบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองและบรรลุกระบวนการบำบัดผ่านความทรงจำและการแบ่งปัน ในเวลาเดียวกันฉันยังสอนวิธีถ่ายทำและรวมวิดีโอต่างๆ ฉันหวังว่าจะได้เห็นผลงานของพวกคุณ "
