วิธีจัดการกับปัญหาการอบรมเด็กๆ

สมาคมดูเด็กและสตรีมณฑลอี๋หลานร่วมกิจกรรมถามตอบมีรางวัลเพื่อส่งเสริมวิสัยทัศน์ของเด็กๆ

10 กว่าปีมานี้ สมาคมดูเด็กและสตรีมณฑลอี๋หลาน (宜蘭縣宜萱婦幼關懷協會) ได้ดูแลส่งเสริมผู้ที่ได้รับรางวัลประธานาธิบดีด้านการศึกษากว่า 5 คน (หนึ่งในนั้นมี 2 คน เป็นผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่) และผู้ที่ได้รับรางวัลความมุ่งมั่น 3 คน ซึ่งมีผลการสอบในระดับมัธยมปลาย การสอบมหาวิทยาลัย การสอบวัดระดับกลางที่ดี นอกจากนี้ยังมีผู้ที่ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชั้นนำและมีชื่อเสียงระดับประเทศมากกว่า 10 คน ด้วย

ในปีนี้ทางสมาคมยังได้แนะนำเด็ก 1 คน จนได้รับรางวัลทูตสันถวไมตรีอาสาพรูเด็นเชียล (คนที่สองในประเทศ) ส่วนเด็กอีก 4 คน ได้รับรางวัลเยาวชนดีเด่นเมืองหลัวตง อีก 1 คน ได้รับรางวัลประธานาธิบดีด้านการศึกษา อีก 3 คนได้รับรางวัลลูกกตัญญูของมณฑลอี้หลานและหนึ่งในนั้นยังได้รับรางวัลลูกกตัญญูแห่งชาติอีกด้วย เด็กทุกคนสามารถสอบผ่านเข้าศึกษาระดับมัธยมปลาย โรงเรียนอาชีวศึกษาชั้นสูงหรือมหาวิทยาลัยตามความปรารถนาของพวกเขา เด็ก ๆ ยังมีผลงานที่ยอดเยี่ยมในการแข่งขันระดับเขตและระดับประเทศด้วย

สมาคมของเราประสบความสำเร็จอย่างโดดเด่น พ่อแม่ผู้ปกครองหลายคนถามเราว่าจะฝึกเด็ก ๆ ที่โดดเด่นที่มีความทุกข์ยากได้อย่างไร?

ปัญหาการอบรมเด็กๆ ได้สร้างปัญหาต่อสมาคมมาเป็นเวลานาน โดยเฉพาะเด็กที่มาจากพื้นฐานครอบครัวเดิมที่แตกต่างกัน โรงเรียนและระดับชั้นเรียนที่แตกต่างกัน หรือแม้แต่ประเทศที่แตกต่างกัน ซึ่งต้องเผชิญกับวัฒนธรรมและภูมิหลังที่แตกต่าง ในช่วงแรก ๆ นอกเหนือจากการเรียนรู้จากทุกที่เพื่อขอคำแนะนำแล้ว ทางสมาคมยังพยายามหาวิธีต่างๆ เพื่อจัดการและแก้ไขไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว ค่อยๆ สะสมประสบการณ์ในกรณีที่ล้มเหลว ซึ่งก็ทำให้เราค้นพบวีธีแก้ปัญหา

ไม่ว่าจะเป็นบุตรผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่หรือบุตรชาวไต้หวัน ก็จะต้องจัดให้เด็กที่มีความเปราะบางได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย เป็นที่รักและได้รับห่วงใย เนื้อหาการเรียนรู้ที่จัดขึ้นโดยสมาคมไม่ได้ยึดตามหลักการ แต่เน้นการศึกษาทางวัฒนธรรม ศิลปะและการดำเนินชีวิต (เช่น การเรียนรู้การทำงานบ้าน) และการพัฒนาอาชีพเป็นแกนหลักของกิจกรรมการเรียนรู้ ซึ่งผลลัพท์นั้นอยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจ ทางสมาคมยังมีการให้คำปรึกษารายบุคคลและรายกลุ่ม เด็กส่วนใหญ่ตระหนักถึงหลักการในการก้าวข้ามความทุกข์ยากและหวงแหนความโชคดีในความทุกข์ยาก เด็กๆ ที่มีพฤติกรรมเบี่ยงเบนส่วนน้อยจะมีพฤติกรรมและการเรียนที่ดีขึ้น

ในขณะเดียวกันก็ได้สร้างช่องทางการสื่อสารที่ดีกับผู้ปกครองเพื่อให้ปัญหาครอบครัวและเด็กส่วนใหญ่สามารถแก้ไขได้อย่างทันท่วงทีและเหมาะสมด้วย

สำหรับวิธีการอบรมเด็กๆ นั้นสามารถเปลี่ยนไปตลอดเวลา ข้อโต้แย้งของนักการศึกษา นักวิชาการ และผู้เชี่ยวชาญหลายคนล้วนแต่มีเหตุผลเป็นของตนเอง แต่ก็มีความขัดแย้งกัน อาจกล่าวได้ว่ามีความคิดเห็นที่แตกต่างและไม่สอดคล้องกัน ซึ่งดูเหมือนว่าการอบรมเด็กจะไม่มีกฎตายตัวที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้

การให้เด็กได้สัมผัสกับความหลากหลายทางวัฒนธรรมก็เป็นสิ่งที่สำคัญของการศึกษาเช่นกัน

เมื่อเราถามผู้ปกครองและเด็กๆ ว่า เด็กๆ ชอบทำการบ้านหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นเรียนดีหรือเรียนอ่อนมักจะตอบว่า ไม่ชอบ！และพอถามว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ชอบ ถ้าไม่ตอบว่านึกเหตุผลไม่ออกก็จะตอบว่าเบื่อหรือเหนื่อย สรุปแล้วคำตอบไม่สามารถบอกเหตุผลที่แท้จริงได้ จากการสังเกตของเราพบว่าครูหรือผู้ปกครองถือว่าการบ้านของเด็กเป็นภาระหน้าที่ประเภทหนึ่งที่นักเรียนควรทำ กล่าวคือเด็กควรทำการบ้านให้ดี หากทำไม่ดีจะมีการลงโทษและไม่ให้รางวัล ซึ่งวิธีการแบบนี้เด็กๆ จะชอบได้อย่างไร?

พ่อแม่หลายคนหวังว่าลูกชายของพวกเขาจะกลายเป็นมังกรและลูกสาวของพวกเขาจะกลายเป็นนกฟีนิกซ์ แต่ไม่ต้องการให้ลูกๆ เกียจคร้านหรือต่ำต้อย ดังนั้นเด็กทุกคนจึงได้รับการศึกษาตั้งแต่ยังเด็กและต้องเรียนอย่างหนักเพื่อให้ประสบความสำเร็จ ต้องเป็นคนดีและเชื่อฟัง แต่บ่อยครั้งสิ่งต่าง ๆ ให้ผลตรงข้ามกับความปรารถนา ถ้ายิ่งกลัวว่าเด็กจะเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่ดี เด็กๆ ก็มักจะเดินไปในทิศทางที่ไม่ดี พ่อแม่หลายคนควบคุมลูกเข้มงวดเกินไปเพราะกลัวว่าถ้าไม่เข้มงวดลูกก็จะไม่ได้ดี ซึ่งวิธีการที่ไม่ถูกต้องอาจก่อให้เกิดความเบี่ยงเบนในพฤติกรรมของเด็กได้

ในแง่ของปัญหามากมายในการอบรมเด็ก เราเชื่อว่าเด็ก ๆ สามารถเรียนรู้ได้เองซึ่งมีประสิทธิภาพมากกว่าการถูกบังคับ แล้วจะกระตุ้นให้เด็กเรียนรู้เองได้อย่างไร? เราเชื่อว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการวางแผนเป้าหมายในอนาคตร่วมกับเด็ก ๆ

อันดับแรกกำหนดอาชีพหรืองานที่บุตรหลานอยากทำในอนาคต คุณต้องมีส่วนร่วมในการรับฟังอย่างอดทน รับฟังความมุ่งมาดปรารถนาของเด็กๆ และไม่ว่าสิ่งที่เด็กๆ นำเสนอขึ้นมาจะไม่มีเหตุผลหรือไร้สาระก็ตาม เราควรแสดงความเคารพและสนับสนุน ไม่ควรที่จะยับยั้งหรือคัดค้านทันที แต่ขอให้เด็กตระหนักว่าพ่อแม่และครูไม่สามารถอยู่กับพวกเขาได้ตลอดชีวิต ซึ่งอนาคตของตัวเองจะต้องได้รับการสำรวจและตัดสินใจด้วยตัวเอง ต้องตัดสินใจให้รอบคอบ แต่เมื่อตัดสินใจได้แล้วก็จะต้องมุ่งมั่นที่จะดำเนินการต่อไป

นอกจากนี้ยังจำเป็นที่จะให้เด็กๆ ได้รับรู้ถึงความตั้งใจของพ่อแม่และครูที่ต้องการช่วยให้พวกเขาทำความฝันให้สำเร็จหรือช่วยเหลือพวกเขา ไม่ใช่เป็นการขัดขวาง ควบคุม หรือแทรกแซง ซึ่งวิธีนี้เด็กๆ จะยอมรับและรับผิดชอบอย่างจริงใจต่อคำสัญญาและความคาดหวังของตนเอง

สมาคมเชื่อมั่นว่า เด็กทุกคนมีพรสวรรค์และมีที่ว่างให้เขาพัฒนาต่อไปในอนาคต นอกจากนี้เราต้องทำให้เด็กเชื่อว่าพวกเขามีเอกลักษณ์และไม่เหมือนใคร โดยเริ่มจากความมั่นใจในและรู้คุณค่าของตนเอง มีน้ำใจ ปฏิบัติต่อตนเองและผู้คนรอบข้างด้วยความกรุณา ตอบแทนสังคม รวมทั้งให้ความสำคัญกับความหมายและคุณค่าของชีวิตอย่างเต็มที่

ดังนั้นพ่อแม่จำเป็นต้องทบทวนเป้าหมายในชีวิตกับลูก ๆ อยู่เสมอเมื่อกำหนดเป้าหมายได้แล้วก็ให้ทำตามเป้าหมาย ให้เด็ก ๆ ได้สำรวจด้วยตัวเองว่าอะไรคือเงื่อนไขในการบรรลุเป้าหมายนี้และตรวจสอบข้อบกพร่องด้วยตนเองว่าจะเสริมและเติมแต่งได้อย่างไร เราเพียงแค่อยู่ข้างๆ จัดหาทรัพยากรและความช่วยเหลือให้พวกเขาเท่านั้น ทุกอย่างมุ่งเน้นเด็กเป็นหลัก หากเด็กมีเป้าหมายในชีวิตที่ชัดเจนเขาจะไม่สูญเสียและหมดหนทางในชีวิตและการเรียน ด้วยวิธีนี้เด็ก ๆ จะเห็นว่าการเรียนรู้ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่ออีกต่อไปและจะช่วยกระตุ้นแรงจูงใจและศักยภาพในตนเองออกมา เด็กๆ จะต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง เรียนรู้มีความสุข และเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ