องค์การอนามัยโลกคาดการณ์ว่า ภายในปี 2050 ประชากรเกือบ 50% ของโลกจะเป็นโรคสายตาสั้น และอาจมีผู้ที่สายตาสั้นอย่างรุนแรงเกือบ 1 พันล้านคน นอกจากนี้ อัตราการสายตาสั้นในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะเพิ่มขึ้น 80-90% โดยเฉพาะในสิงคโปร์, ไต้หวัน, เกาหลีใต้, จีน และญี่ปุ่น หากปัญหานี้ไม่ได้รับการแก้ไขอย่างทันท่วงที แพทย์จะไม่สามารถจัดการได้ทันเวลา สายตาสั้นในเด็กอาจนำไปสู่โรคตาอื่น ๆ เช่น ต้อหิน ต้อกระจก การเสื่อมของจอประสาทตา หรือการหลุดลอกของจอประสาทตาจนถึงขั้นตาบอด
สาเหตุของสายตาสั้น อาจเกิดจากพันธุกรรม สิ่งแวดล้อม หรือพฤติกรรมส่วนบุคคล.
นพ. หว่องวันเสท ผู้เชี่ยวชาญด้านสายตาและเลนส์สัมผัส อธิบายว่า สายตาสั้นคือภาวะที่มองวัตถุระยะไกลไม่ชัดเจน โดยที่วัตถุใกล้เคียงมองเห็นชัดเจน การเกิดสายตาสั้นในเด็กส่งผลกระทบต่อหลายด้าน เช่น การศึกษา พัฒนาการ สุขภาพจิตและสุขภาพกาย อีกทั้งยังส่งผลกระทบต่อครอบครัวด้วย
การใช้เวลานอกบ้านน้อยและกิจกรรมที่ต้องใช้สายตาจำนวนมากเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เด็กสมัยนี้สายตาสั้นเพิ่มขึ้น หากพบว่ามีการสายตาสั้นในเด็กตั้งแต่อายุยังน้อย จำเป็นต้องได้รับการรักษาทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดภาวะสายตาสั้นรุนแรงที่จะเพิ่มความเสี่ยงต่อการเป็นโรคตาอื่น ๆ และตาบอดในอนาคต
