ตามรายงาน "Global Dementia Report 2019" โดยสมาคมโรคสมองเสื่อมนานาชาติ (ADI) ปัจจุบันมีผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมมากกว่า 50 ล้านคนทั่วโลก และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 152 ล้านคนภายในปี 2050 โรคสมองเสื่อมไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย แต่ยังสร้างภาระอย่างมากให้กับครอบครัวและสังคมอีกด้วย โดยมีค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องสูงถึง 1 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในปี 2030 ดังนั้น องค์การอนามัยโลก (WHO) จึงได้เสนอแผนปฏิบัติการระดับโลกเกี่ยวกับการรับมือด้านสาธารณสุขต่อภาวะสมองเสื่อม (2017-2025) ซึ่งประกอบด้วย 7 พื้นที่ปฏิบัติการ เช่น การลดความเสี่ยง การวินิจฉัย การรักษาและการดูแล การสนับสนุนผู้ดูแล และระบบข้อมูลและนวัตกรรม เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการป้องกันและควบคุมโรคสมองเสื่อมทั่วโลก 
ผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยินมีความเสี่ยงเป็นโรคสมองเสื่อมสูงถึง 5 เท่า (ภาพโดย Heho Health)
สิ่งที่น่าสังเกตคือ ปัจจัยเสี่ยงของโรคสมองเสื่อมไม่เพียงเกี่ยวข้องกับความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน และโรคอ้วนเท่านั้น การวิจัยแสดงให้เห็นว่าการสูญเสียการได้ยินก็เป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญเช่นกัน การสูญเสียการได้ยินที่ไม่ได้รับการแก้ไขอาจนำไปสู่ความสามารถในการรับรู้ที่ลดลง และเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคสมองเสื่อมได้ถึง 5 เท่า ด้วยเหตุนี้ หลายประเทศจึงได้บรรจุการจัดการการได้ยินไว้ในกลยุทธ์การป้องกันโรคสมองเสื่อม ผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้มีการตรวจคัดกรองการได้ยินเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจสุขภาพขั้นพื้นฐาน เพื่อค้นพบปัญหาในระยะแรกเริ่มและเข้ารับการรักษาได้อย่างทันท่วงที เช่น การใส่เครื่องช่วยฟังสามารถลดความเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อมได้อย่างมีประสิทธิภาพ ชะลออัตราการเสื่อมถอยของการรับรู้ และลดค่าใช้จ่ายทางการแพทย์และสังคมในที่สุด 
สมุดปกขาว "การได้ยิน X ภาวะสมองเสื่อม" เผยความเสี่ยงในการเป็นโรคสมองเสื่อม (ภาพโดย Heho Health)
การสร้างความตระหนักรู้ของประชาชนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการได้ยินกับภาวะสมองเสื่อม การตรวจการได้ยินอย่างสม่ำเสมอและการแทรกแซงในระยะแรกเริ่ม เป็นมาตรการสำคัญในการลดความเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อม ในอนาคต นโยบายการป้องกันโรคสมองเสื่อมควรครอบคลุมการจัดการการได้ยินอย่างครอบคลุมเพื่อให้ผู้คนสามารถดำเนินการได้ตั้งแต่เนิ่นๆ และปกป้องสุขภาพของตนเองและครอบครัว
